Ölüm
Bu ölümün heybesinde ne var bilmiyorum. Hem gidenler sessiz, hem kalanlar buruk. Sultanların dahi yalnız adı kalıyorken geride, bu dünyanın ne tadı var bilmiyorum. Bir kabirde hayal edeceğimde kendimi, onu bile beceremiyorum. Sonra kalkıp iki rekat namaz kılıyorum. Aklıma düştüğünde ölüm, bakıyorum. Ne kadar da yabancısıyım. Ne kadar uzağım. Her yerim dünya kokuyor. Avuçlarım, yanaklarım, göz kapaklarım. Ben böylesine dünya olmuşken, dünya böylesine sahte iken ve ölüm hiçbir zaman dur durak bilmezken, halimiz nice olacak merak ediyorum. Biliyoruz ki toprak bizi özlüyor ve yolumuzu gözlüyor. Hayal aleminde kısa bir an için gezebiliyoruz sadece. Belki bir kaç on yıl. Bu ölümün heybesinde ne var bilmiyorum. Ne gidenden ses var ne kalanlar ümitli. E. A. H.